Kolyma

Kennels

Onze Kolyma Honden - Our Kolyma Dogs : Ons R-Nest - Our R-Litter

Valerie (Fatso) was één van Lews twee beste leidershonden in zijn team. Zowel single als dubbel lead was ze top. Ze was goed binnen de standaard, had een mooie vacht en - zoals het hele V-nest - echt goede hoekingen en lengte in rug. Haar hoofd kon wel iets typischer zijn vond ik. Iets te spits in voorsnuit. Daarom de combinatie met Silver.

Omdat enkele van de honden uit ons V-nest te groot waren ( schouderhoogte boven  de Standaard van het ras) hadden we een reu nodig die dat probleem onder controle zou kunnen helpen houden. Silver was die hond. Hij was goed binnen de standaard en had de genetische achtergrond waarop wij in hoofdlijn  geconcentreerd waren. Silver had een heel mooi hoofd en excellente hoekingen. Hij was een elegante hond. Zijn vacht liet echteriets  te wensen over - wat te los in structuur - maar dat is makkelijk in de fokkerij te corrigeren. Echt snelle hond in ons team en zeer geconcentreerd in zijn werk.

Ze compenseerden elkaar goed in uiterlijk en ook hun temperamenten waren vriendelijk. Fatso (ze had een gewichtsprobleem, vandaar!) was goed gezond en werkte keihard. Hier moesten we haar tegen zichzelf beschermen, ze kon zich makkelijk overnemen.

Het nest was een teleurstelling. Het bestond uit één pup, Ruby, die vanaf het begin extreme schuwheid vertoonde. Ik stopte heel veel tijd in zijn handling  toen dat duidelijk begon te worden. Had hem twee maanden in huis als huishond. Maar ook dat hielp niet en in het harnas was hij eveneens niet te hanteren. Een echte spook. We hadden iemand die het graag met hem wilde proberen maar dat risico hebben we niet genomen. Hij leek goed gezond maar stierf plotseling toen hij 5 maanden oud was. De autopsie die we op hem lieten doen in de kliniek in Utrecht leverde niets op.

We hebben nog een  keer geprobeerd Valerie te laten dekken maar ze stond dat absoluut niet meer toe dus hielden we daarmee op. Kunstmatige Inseminatie is voor ons nooit een optie geweest in onze fokkerij. Veel later bleek dat ze – en waarschijnlijk haar hele leven – aan een latente lichte baarmoeder-ontsteking leed. Daar heeft het duidelijk aan gelegen. Maar hoe ontdek je zoiets als ze in alles fysiek normaal functioneert? Achteraf had haar gewichtsprobleem een indicatie moeten zijn. Valerie was niet in staat gezonde pups voort te brengen en nam hierin zelf haar beslissing - “de hond heeft altijd gelijk” (George Attla).

Valerie (Fatso) was one of the best lead-dogs in Lew’s team, in single, as well as double lead, she was top dog. She was well within the breed standard, had a good coat and - as did the whole V-litter - had good angulation and back length, although her expression could have been better in my opinion , a little too snipy perhaps. That is why we bred Silver with her.

As some of the dogs out off our V-litter were oversized (shoulder height over the prescribed breed standard) we felt we needed a male for breeding to keep that problem under control. Silver was that dog, being well within the standard but with the genetic background we concentrated upon in our breeding program. He had a beautiful face, excellent angulation and bone structure. He was an elegant dog, however, his coat left something to be desired - a little too loose in structure - but that would easily be corrected in breeding. He was also a very fast team dog and very concentrated on his work.

They compensated each other well and both had good sound temperaments. Fatso (she had a weight problem, hence her nickname!) was a healthy dog and worked her head off. We had to protect her in this respect, as she easily over-extended herself.

So it was difficult to understand why this combination produced only one pup, Ruby, who turned out extremely shy from the very beginning. A really spooky animal, which despite a lot of handling as soon as that became clear (and we kept him indoors as a pet for at least two months), this did not help at all, and it proved impossible to handle him in harness. We had someone who offered to take him, to give it a try, but we did not take that risk. He seemed healthy, but died suddenly when 5 months old. The autopsy we had carried out on him at the veterinary clinic in Utrecht did not come to any conclusion.

We tried to breed from Valerie on another occasion, but she absolutely refused. So we let it go, and we never considered artificial insemination in our breeding program. Much later in her life we discovered she had a latent womb inflammation, and evidently this must have been the cause. But how does one discover this in a female dog when she is functioning normally in every other way? Her weight problem should have been an indication, with hindsight. Valerie was not capable to produce healthy pups and she made her decision accordingly - “the dog is always right” (George Attla).

Alaskan’s Silver of Anadyr (sire)

Valerie of Kolyma “Fatso” (dam)  

Pup:

 Ruby (reuen/male)

Nest Registratie - Klik ter vergroting

Litter Registration - Click image to enlarge